Het belangrijkste om te onthouden: Het woord "Puff", geleend uit het Engels in de 18e eeuw, betekende oorspronkelijk een "plotselinge luchtuitstoot", en evolueerde vervolgens naar een "emphatische en misleidende aankondiging". Verfranst tot "pouf" door Stendhal. Het begrijpen van de geschiedenis ervan maakt het mogelijk om misleidende advertenties gemakkelijk te herkennen. Al in 1732 verwees het naar overdreven lofuitingen.
Ontdek de etymologie van 'puff': deze term, geleend uit het Engels in de 18e eeuw, komt van het werkwoord 'to puff', een onomatopee afkomstig uit het Oudengels 'pyffian' dat een plotselinge luchtuitstoot beschrijft. De klankherkomst maakte een evolutie naar abstracte betekenissen mogelijk. In het Frans duidt het op misleidende aankondigingen, charlatanstreken of ijdele handelingen, vaak aangeklaagd in de pers of literatuur. Stendhal probeerde het te verfransen tot 'pouf', maar 'puff' bleef gangbaar om holle praatjes of misleidende advertenties te kwalificeren, wat een fascinerende transformatie van een simpele zucht tot schaamteloze misleiding illustreert.
De Engelse oorsprong van het woord "puff"
Een taalkundige leenwoord uit de 18e eeuw
De term "Puff" is een directe leenwoord uit het Engels uit de 18e eeuw. Het betekende aanvankelijk een plotselinge luchtuitstoot in de Engelse taal. Deze overname getuigt van de taalkundige uitwisselingen in die historische periode. Het woord werd snel in het Frans opgenomen, waarbij de oorspronkelijke betekenis behouden bleef.
De onomatopee wortel en het werkwoord "to puff"
De etymologie van het Engelse woord "puff" is onomatopee. Het komt van het werkwoord "to puff", wat "blazen" betekent. In het Oudengels werd het aangetroffen in de vorm "pyffian", dat het geluid van de adem nabootst. Deze klankherkomst verklaart het gebruik om snelle en plotselinge luchtbewegingen te beschrijven, zoals een korte en plotselinge zucht.
- Leenwoord uit het Engels uit de 18e eeuw
- Betekende aanvankelijk een "plotselinge luchtuitstoot"
- Afgeleid van het werkwoord "to puff" dat "blazen" betekent
- Onomatopee oorsprong (Oudengels "pyffian")
De semantische evolutie van de term in het Engels
Van "zucht" tot "overdreven lof"
De term 'puff' is een leenwoord uit het Engels uit de 18e eeuw. Van onomatopee oorsprong komt het van het werkwoord 'to puff', wat 'blazen' betekent. Aanvankelijk betekende het een 'plotselinge luchtuitstoot'. Vanaf de 16e eeuw kreeg het een figuurlijke betekenis: 'lege of ijdele opschepperij'. Rond 1732 omvatte de evolutie 'overdreven lof' of overdreven reclame, waardoor de 'zucht' iets lichts en overdreven werd.
De negatieve betekenis en ijdelheid
Rond 1902 verwees de term 'puff' naar iets ijdel, belachelijk of pretentieus. Het benadrukt oppervlakkigheid en gebrek aan inhoud, zoals een overdreven promotie zonder basis. Deze semantische evolutie illustreert het misleidende gebruik van het woord om holle praatjes te beschrijven.
De adoptie en de eerste betekenissen in het Frans
De "puff" als "emphatische en misleidende aankondiging"
Geleend uit het Engels in de 18e eeuw, betekende puff aanvankelijk een plotselinge luchtuitstoot. In het Frans kreeg het de betekenis van een emphatische en misleidende aankondiging. Het Littré woordenboek definieert het als "charlatansbedrog, aankondiging om te misleiden". Het beschrijft de puff als de leugen die speculatie werd, toegankelijk voor iedereen, vrij circulerend voor de maatschappij en industrie. Het omvat de overdreven opschepperij van dichters, oratoren en staatslieden.
De verfransing door Stendhal en de term "pouf"
In bredere zin roept puff een luidruchtige, misleidende en ijdele handeling op. De schrijver Stendhal probeerde deze term te verfransen tot pouf, met de bedoeling het in het Franse lexicon op te nemen.
- Emphatische en misleidende aankondiging (verouderd of literair register)
- Luidruchtige, misleidende en ijdele handeling (in bredere zin)
- Verfransing tot "pouf" door Stendhal
De woordenboeken en de etymologische geloofwaardigheid
De historische verwijzingen van Littré en CNRTL
Littré en CNRTL bevestigen de Engelse leenwoord van "puff" uit de 18e eeuw. Eerst "plotselinge luchtuitstoot", het betekende "charlatansbedrog" in het Frans.
De documentatie van Wiktionnaire
Wiktionnaire beschrijft de onomatopee oorsprong ("to puff" = blazen) en de evolutie naar ijdelheid. Stendhal verfranste het tot "pouf" in de 19e eeuw.
| Periode | Taal | Oorspronkelijke betekenis | Evolutie |
|---|---|---|---|
| Voor 18e eeuw | Engels | Onomatopee "pyffian" | Werkwoord "to puff" (blazen) |
| 18e eeuw | Engels | Plotselinge luchtuitstoot | Overdreven lof (1732) |
| 18e eeuw | Frans | Engelse leenwoord | Misleidende reclame |
| 19e eeuw | Frans | Luidruchtige handeling | Verfranst tot "pouf" (Stendhal) |
De term "puff", geleend uit het Engels in de 18e eeuw, aanvankelijk onomatopee voor "zucht", is geëvolueerd naar negatieve betekenissen. In het Frans duidt het op een misleidende aankondiging of een ijdele handeling, verfranst door Stendhal tot "pouf". De evoluties illustreren de taalkundige uitwisselingen en semantische transformaties tussen talen.
